امریکا در رأس مشکلات افغانستان قرار دارد/ طالبان با امریکا کنار آمده، اما هم‌وطنان خود را می‌کشد/ ایران نقش فعال‌تری بازی کند
- ۱۲ عقرب ۱۳۹۹
- کد خبر: 8854
- 500 بازدید
- بدون دیدگاه
عضو هیأت اجراییه و مشاور روابط بین‌المللی شورای عالی صلح در نشستی از سوی خبرگزاری صدای افغان(آوا) در تهران، با بیان این‌که امریکا در رأس مشکلات افغانستان قرار دارد، از طالبان انتقاد کرد که با امریکا کنار آمده، اما هم‌وطنان مسلمانان خود را با گفتن الحمدالله می‌کشد. استاد قاسمیار ابراز امیدواری کرد که جمهوری اسلامی ایران نقش سازنده‌تر و فعال‌تری در همگرایی با مردم افغانستان داشته باشد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ تهران: استاد محمد اسماعیل قاسمیار، ریس لویه جرگه اضطراری، عضو هیأت اجراییه و مشاور روابط بین‌المللی شورای عالی صلح که در نشست هم‌اندیشی ارزیابی نقش ایران و امریکا در روند صلح افغانستان، از سوی دفتر خبرگزاری صدای افغان(آوا) در تهران سخن می‌گفت، با بیان این‌که “ما با یک بلای چندجانبه گرفتار هستیم”، از رویکرد امریکا در افغانستان انتقاد کرد و گفت: “امریکا به بهانه انتقام از اسامه بن لادن و گروه القاعده، به خاطر حملات ۱۱ سپتامبر، به افغانستان لشکرکشی کرد و رژیم طالبان را از بین برد، اما تعجب می کنم، این طالبانی که تار و مار شد، با حضور نیروهای آیساف، ناتو و هم‌چنین حضور پر رنگ عساکر امریکا چطور حالا به یک نیروی کلان تبدیل گردید؟!”
وی با اشاره به سخنان بی‌نظیر بوتو، نخست وزیر سابق پاکستان در مورد کشورهای ایجادکننده طالبان در کنار پاکستان؛ امریکا، انگلیس و عربستان سعودی، تأکید نمود که طالبان یک معضل یک‌جانبه نیست، بلکه طالبان ابعاد و متحدین دیگری دارد.
استاد قاسمیار تصریح کرد که امریکا در رأس مشکل افغانستان قرار دارد؛ در لباس دوستی آمده، اما به دنبال اهداف خود در داخل کشور و منطقه است: “کشور ما یک امتیاز ژئوپلیتیکی و یک موقعیت استراتژیک دارد، هم خودش یک کشور دارای منابع عظیم و غنی چون لیتیم، یورانیوم و دیگر مواد است و همچنان کشورهای پیرامونی ما به شمول چین و روسیه برای امریکا اهمیت دارد و امریکا برای تهدید آن‌ها در افغانستان حضور دارد”.
وی در ادامه، در مورد روند صلح گفت: “معنای صلح این نیست که یک طرف برنده می‌شود، هر دو طرف برنده هستند، در صلح بازندگی وجود ندارد، اما متأسفانه ببینید مذاکرات در دوحه به چه صورت پیش می‌رود!”
مشاور روابط بین‌المللی شورای عالی صلح با انتقاد از رویکرد طالبان تصریح نمود: “طالبان با افتخار می گویند که با امریکا کنار آمدیم، اما هم وطنان مسلمانان خود را کشته می رویم، چه بسا مواردی که طالبان با کشتن زن، پیر و جوان، یک الحمدالله می گویند! یک مسلمان افتخار می کند که برادر هم وطن و مسلمان خود را می کشد، اما یک امریکایی را حفظ می کند و با او قرارداد امضا می کند!”
وی در مورد به درازا کشیده شدن مذاکرات دوحه تأکید کرد: “حالا که نشست دوحه به درازا کشیده شده، این یک ابزار در خدمت انتخابات در امریکا و بهره برداری های همیشگی استراتژیک از این قضیه است”.
استاد قاسمیار در مورد اجماع ملی و منطقه‌ای برای صلح افغانستان نیز خاطرنشان کرد: “ما به اجماع ملی اشد ضرورت داریم، کس نخوارد پشت من، جز ناخن انگشت من، این خود ما هستیم که باید مالک و رهبر این پروسه باشیم و آن را بدون دخالت بیگانگان به جای خوب برسانیم، مخصوصا بیگانه‌هایی که دست خرابکار دارند”.
وی ادامه داد که در کنار اجماع ملی، ما به یک اجماع منطقه‌ای نیز ضرورت جدی داریم، زیرا صلح و ثبات افغانستان به نفع منطقه و فراتر از آن، جامعه بین المللی است.
این فعال صلح افغانستان ضمن استقبال از گفت‌وگوهای جمهوری اسلامی ایران با طالبان، تأکید نمود: “همسایه‌ها اول دست بیگانه هایی که از هزاران کیلومتر دورتر به اینجا امده اند، از این منطقه کوتاه کنند”.
وی با بیان این‌که که بین ایران و افغانستان ادعای ارضی وجود ندارد و این کشور چشم داشتی به ملک ما ندارد، ابراز امیدواری کرد که جمهوری اسلامی ایران نقش سازنده‌تر و فعال‌تری در همگرایی با مردم افغانستان داشته باشد.
استاد قاسمیار از سیاست‌های پاکستان به عنوان همسایه مسلمان ما که رابطه تاریخی و جغرافیایی داریم، نیز انتقاد کرد که می‌خواهد افغانستان عمق استراتژیک برای این کشور باشد.
وی ضمن استقبال از ایجاد شورای عالی مصالح ملی در کشور، اما خاطرنشان نمود که این اقدامات بسنده نیست، بلکه این‌ها یک سری کارهای ظاهری است و باید روی محتوای مذاکرات صلح فکر شود.
رییس لویه جرگه اضطراری کشور از سیاست‌های دولت نیز انتقاد کرد و گفت: “سیاست موجود دولت ما، متأسفانه به پیروی از سیاست امریکا، یک سیاست کج‌دار و مریض است”.
وی در بخش پایانی سخنان خود، به عنوان مو سفیدی که عمری را در پروسه صلح به خرج داده گفت: “صلح یک ضرورت اساسی ما است، خیلی از مسائل و مشکلات ما، اعم از سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، به صلح و ثبات نیاز دارد، ما باید به صلح اولویت بدهیم، این چندگانگی و تفرقه زبانی، قومی، مذهبی، سمتی و… را کنار بگذاریم و صلح افغانستان را در رأس منافع ملی خود بشناسیم”.
